Η ποιότητα ζωής ατόμων με σύνδρομο Asperger μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά από ποικίλες θεραπευτικές προσεγγίσεις και θεραπευτικές παρεμβάσεις, όπως συμπεριφορικές και εκπαιδευτικές παρεμβάσεις και  παρεμβάσεις κοινωνικής αλληλεπίδρασης και παρεμβάσεις για την βελτίωση επικοινωνιακών και κοινωνικών δεξιοτήτων. Προϋπόθεση για την σωστή επιλογή θεραπευτικής παρέμβασης αποτελεί η λεπτομερής αξιολόγηση των δυσκολιών του ατόμου με σύνδρομο Asperger, εξετάζοντας ποικίλους παράγοντες, όπως το ιστορικό του ατόμου, τα τωρινά συμπτώματα, το αίτημα του ιδίου του ατόμου, το νοητικό του δυναμικό, τα μοτίβα επικοινωνίας του, τις κοινωνικές  του ικανότητες, το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο ζει, τα ενδιαφέροντά του, καθώς και την νευροψυχολογική του λειτουργία. 

Στη βάση όλων των παραπάνω σχεδιάζεται ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα παρέμβασης, το οποίο λαμβάνει υπόψιν τις ατομικές δυσκολίες του ατόμου, αλλά και τα ειδικά χαρίσματά του και προωθεί την αυτοεκτίμηση του ατόμου.