Η συναισθηματική υπερφαγία χαρακτηρίζεται από ακατανίκητη ανάγκη για φαγητό, συνήθως για τροφές με χαμηλή ποσότητα ιχνοστοιχείων ή βιταμινών, αλλά με υψηλή περιεκτικότητα σε λίπη, άμυλο και ζάχαρη, ως αντίδραση σε δύσκολες ή δυσάρεστες ψυχολογικές καταστάσεις. Η τροφή ΔΕΝ λαμβάνεται για την ικανοποίηση της φυσιολογικής βιολογικής πείνας, αλλά για την κάλυψη συναισθηματικών αναγκών που δεν καλύπτονται με καταλληλότερους τρόπους. Κατά τη διάρκεια ενός τυπικού επεισοδίου υπερφαγίας, τα άτομα έχουν έντονη την αίσθηση της απώλειας ελέγχου και καταναλώνουν με μεγάλη ταχύτητα, μεγάλη ποσότητα παχυντικών τροφίμων. Σε αντίθεση, όμως, με την ψυχογενή βουλιμία, το άτομο το οποίο παρουσιάζει συναισθηματική υπερφαγία δεν προκαλεί εμετούς για την αποβολή της τροφής. Η συστηματική «συναισθηματική διατροφή» με την υπερκατανάλωση θερμίδων οδηγεί σταδιακά στην απώλεια της καλής φυσικής κατάστασης του ατόμου και στην απόκτηση παραπανίσιων κιλών και μπορεί να καταλήξει και στην παχυσαρκία.