Κάθε παιδί έχει διαφορετικό τρόπο αντίδρασης κατά τη διάρκεια της περιόδου προσαρμογής σε έναν παιδικό σταθμό. Υπάρχουν παιδιά τα οποία κλαίνε κάποιες μέρες κατά τη διάρκεια του αποχωρισμού από τους γονείς τους και στην συνέχεια, ξεπερνούν αυτή τη δυσκολία και πηγαίνουν με χαρά στην τάξη τους. Υπάρχουν άλλα παιδιά που πηγαίνουν από τη πρώτη μέρα με πολλή μεγάλη χαρά στο σχολείο τους και μετά από κάποιες μέρες εμφανίζουν συμπεριφορές αποφυγής του σχολείου. Υπάρχουν όμως και παιδιά, τα οποία δεν αντιδρούν με τόσο εμφανείς τρόπους, αλλά εκδηλώνουν συμπεριφορές, όπως π.χ. ανορεξία ή δυσκολίες στον ύπνο.
Όλες αυτές οι αντιδράσεις είναι απόλυτα φυσιολογικές κατά την περίοδο της προσαρμογής και συνήθως, υποχωρούν σταδιακά, όταν το παιδί βιώνει καθημερινά ένα ευχάριστο, σταθερό και προβλέψιμο πρόγραμμα, το οποίο δημιουργεί μια αίσθηση σιγουριάς και ασφάλειας.
Πόσο χρόνο χρειάζεται ένα παιδί να προσαρμοστεί στον παιδικό σταθμό;
Το πόσο θα διαρκέσει η περίοδος προσαρμογής στο σχολικό περιβάλλον είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό για το κάθε παιδί και εξαρτάται από το συνδυασμό πολλών παραγόντων που έχουν να κάνουν με το χαρακτήρα του, την ωριμότητά του και τις εμπειρίες του, την ιδιοσυγκρασία των γονέων, τη στάση που έχουν σχετικά με το γεγονός ότι το παιδί τους πηγαίνει στο σχολείο, αλλά και από τη συναισθηματική και ψυχολογική τους κατάσταση.
Για το παιδί, η κάθε αλλαγή στη ζωή του είναι μια δοκιμασία, για αυτό και καθετί καινούριο είναι μια πρόκληση, για να γίνει πιο αυτόνομο και να στηρίζεται στις δυνάμεις του. Από τη μία πλευρά, τα παιδιά νιώθουν χαρά και ευχαρίστηση όταν πηγαίνουν στο σχολείο. Από την άλλη όμως, κατακλύζονται από αισθήματα φόβου, άγχους και αγωνίας όταν αντιμετωπίζουν αυτή την καινούρια πραγματικότητα χωρίς τη μαμά και τον μπαμπά. Βέβαιο, αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι δεν θέλουν να βιώσουν αυτήν την καινούρια εμπειρία.
Στα παιδιά αρέσει να κατορθώνουν πράγματα μόνα τους, αρκεί οι γονείς να τους έχουν καλλιεργήσει το αίσθημα της σιγουριάς και της εμπιστοσύνης στις δυνατότητές τους, παράλληλα με την ασφάλεια που προσφέρει η οικογένεια. Με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά δε θα διστάζουν να τολμούν κάτι νέο και όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες ή αποτυχίες δε θα απογοητεύονται υπερβολικά και δεν θα τα «παρατάνε». Αντιθέτως, θα βρίσκουν τη δύναμη να προσπαθήσουν ξανά.