Η καταληπτότητα της ομιλίας ενός παιδιού παίζει καθοριστικό ρόλο στην επικοινωνία του και πρέπει να έχει αποκτηθεί μέχρι την ηλικία των τριών ετών στο μεγαλύτερο ποσοστό. Σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να γίνει μια αξιολόγηση στο παιδί από  λογοθεραπευτή για την ύπαρξη φωνολογικής ή άλλης διαταραχής.

Αξιοσημείωτο είναι επίσης, ότι έρευνες έχουν δείξει ότι παιδιά που εμφάνιζαν φωνολογικά ελλείμματα στη προσχολική ηλικία είναι σε ομάδα υψηλού κινδύνου να  αντιμετωπίσουν δυσκολίες στη μετέπειτα σχολική τους επίδοση (γραφο-αναγνωστικές δυσκολίες, δυσκολίες στην ορθογραφία). 

Για τους παραπάνω λόγους είναι πολύ σημαντική η έγκαιρη λογοθεραπευτική αξιολόγηση και παρέμβαση. Έτσι,  δημιουργούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την όσο γίνεται πιο ομαλή εξέλιξη του παιδιού. 

Ο σκοπός του λογοθεραπευτή είναι η αξιολόγηση του φωνολογικού συστήματος του παιδιού και η διαφοροδιάγνωση από αρθρωτική ή άλλη  διαταραχή. Στη συνέχεια, σχεδιάζεται ένα κατάλληλο θεραπευτικό πρόγραμμα για το παιδί που θα έχει στόχο την αποκατάσταση των φωνημάτων που υπολείπονται και την οργάνωση του φωνολογικού του συστήματος με αποτέλεσμα την παραγωγή καταληπτής ομιλίας και φυσικά την αποφυγή παραπλεύρων προβλημάτων, όπως για παράδειγμα μαθησιακές δυσκολίες ή αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική κατάσταση του παιδιού. Για την επίτευξη αυτού του σκοπού είναι απαραίτητη η εποικοδομητική  συνεργασία του λογοθεραπευτή με τον  γονέα.