Τα αίτια της αναπτυξιακής λεκτικής δυσπραξίας θεωρείται ότι είναι νευρολογικής φύσεως, αν και δεν έχει εντοπιστεί εστιασμένη εγκεφαλική βλάβη.
Δυσκολίες στην εκούσια επιτέλεση της ομιλίας παρά την καλή μυϊκή λειτουργία (π.χ. αδυναμία μίμησης μίας λέξης ενώ αυθόρμητα την έχει κατονομάσει)
Δυσκολία στον προγραμματισμό και στην επιτέλεση αλληλοδιαδοχικών κινήσεων της ομιλίας
Αδυναμίες στην παραγωγή λόγου
Μειωμένη επίγνωση των φωνολογικών χαρακτηριστικών των ήχων της ομιλίας
Διαταραχές προσωδίας με ακατάλληλο τονισμό
Ιστορικό καθυστέρησης στην ανάπτυξη του λόγου και δυσκολίες σίτισης
Αδεξιότητα στην αδρή κινητικότητα και στους λεπτούς χειρισμούς
Γλωσσική καθυστέρηση κατανόησης όσο και έκφρασης με καλύτερη κατανόηση
Φυσιολογική νοημοσύνη, αλλά φτωχή ακουστική μνήμη, δυσκολίες στις αλληλουχίες και προβλήματα επιλεκτικής προσοχής
Περιορισμένη χρήση σύνταξης
Ποικίλες εκφορές λέξεων με ασυνεπή παραγωγή φωνημάτων (π.χ. το παιδί μπορεί να κάνει παραγωγή της ίδιας λέξης με διάφορους τρόπους, «κότα» → «τότα», «ότα» …)
Δυσκολίες έναρξης λέξεων
Μειωμένη ικανότητα παραγωγής ψευδολέξεων
Αντίσταση στη διόρθωση φωνολογικών λαθών
Μεταθέσεις φωνημάτων και άλλες φωνολογικές διεργασίες (π.χ. μετάθεση «βιβλίο» → «βλιβίο»)
Διαταραχές της αντήχησης και της φώνησης.
Οι παραπάνω δυσκολίες του παιδιού με αναπτυξιακή δυσπραξία επιδρούν αρνητικά στην επικοινωνία του με το οικείο περιβάλλον, αλλά και σε όλα τα κοινωνικά πλαίσια της ζωής του.