Καλό θα είναι οι δύο γονείς σε ένα πνεύμα συνεργασίας να εξηγήσουν με ήρεμο και απλό τρόπο ανάλογα με την  ηλικία, τον χαρακτήρα και τη συναισθηματική κατάσταση του παιδιού, ότι πρόκειται να χωρίσουν και να συζητήσουν μαζί του για τις αλλαγές που θα γίνουν στη ζωή του. Πρέπει να περάσουν το μήνυμα ότι ο χωρισμός είναι η καλύτερη λύση σε ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι γονείς και ότι είναι το πρώτο βήμα για να αντιμετωπιστεί μία δύσκολη κατάσταση. Θα πρέπει να του διαβεβαιώσουν ότι δεν έχει καμία ευθύνη για τον χωρισμό και ότι θα το αγαπούν όπως πριν και θα μείνουν ο μπαμπάς του και η μαμά του για όλη του τη ζωή.

Ο χωρισμός σημαίνει το τέλος της συντροφικής σχέσης του ζευγαριού, αλλά δεν παύουν να είναι οι γονείς του παιδιού τους. Τα παιδιά έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς και η ανατροφή των παιδιών, καθώς και η διαπαιδαγώγησή τους είναι ευθύνη και των δύο. Προσπαθήστε να διατηρήσετε μία σχέση που θα επικοινωνείτε χωρίς μεγάλη δυσφορία και εντάσεις και θα συνεργάζεστε για το καλό του παιδιού σας. Πρέπει να ανταλλάσσετε παρατηρήσεις αναφορικά με όσα συμβαίνουν στη ζωή του παιδιού και χρειάζεται να χειρίζεστε από κοινού τα διάφορα θέματα και τυχόν προβλήματα που έχουν να κάνουν με το παιδί έτσι ώστε να μην πάρουν μεγαλύτερες διαστάσεις.

Καλό θα ήταν να επιδιώξετε την από κοινού επιμέλεια του παιδιού, γιατί έρευνες έχουν δείξει ότι είναι προτιμότερο για την εξέλιξη του παιδιού να ασχολούνται και οι δύο γονείς μαζί του και το παιδί να έχει επαφή και με τους δύο. Η από κοινού επιμέλεια βέβαια, έχει ως προϋπόθεση την καλή επικοινωνία των γονέων όσον αφορά το παιδί τους. Θα πρέπει να παραμερίζουν τις διαφορές τους και να συμβιβάζονται για χάρη του. Είναι καλύτερα για το παιδί να βλέπει και τους δύο γονείς του τακτικά, σε προκαθορισμένες μέρες και ώρες, παρά να έχει περιστασιακή ή και καμία επαφή με τον ένα γονέα, εκτός αν υπάρχουν σοβαροί λόγοι, αν για παράδειγμα ο γονέας ασκεί ψυχολογική  ή σωματική βία στο παιδί ή αν το παιδί βιώνει ακατάλληλες καταστάσεις στο σπίτι του. Σε αυτές τις περιπτώσεις η συμβουλή από ειδικούς κρίνεται απαραίτητη.

Σεβαστείτε τη σχέση του παιδιού με τον άλλο γονέα χωρίς να του δημιουργήσετε ενοχές επειδή χαίρεται αυτή την επαφή.

Συζητήστε με το παιδί τις αλλαγές που πρόκειται να γίνουν στο καθημερινό του πρόγραμμα και τί περιμένετε από εκείνο. Δεν πρέπει, όμως, σε καμία περίπτωση να περάσετε το μήνυμα ότι πρέπει να αναλάβει το ρόλο ενός μεγάλου. Για αυτόν τον λόγο δεν πρέπει να κάνετε σχόλια όπως «Τώρα εσύ είσαι ο άντρας της οικογένειας» ή «Τώρα πρέπει εσύ να προσέχεις τη μαμά σου».

Οι γονείς πρέπει να το ενθαρρύνουν να μιλήσει για τα συναισθήματά του, για τις ανησυχίες του και για τους φόβους του, χωρίς, όμως, να κατακλύζουν το παιδί ή να το πιέζουν ή να προκαλούν τη συζήτησή γύρω από το χωρισμό για την αποφόρτιση των δικών τους συναισθημάτων.

Επειδή οι σχέσεις με τους παππούδες, τις γιαγιάδες και τους άλλους συγγενείς λειτουργούν εξισορροπητικά, πρέπει να φροντίσετε να τους βλέπει και μετά το χωρισμό. Δεν πρέπει να του δημιουργήσετε ενοχές επειδή επιθυμεί να βλέπει τα πρώην πεθερικά σας ή άλλους συγγενείς του/της πρώην συντρόφου σας.

Ένα διαζύγιο φέρνει τεράστιες αλλαγές στη ζωή ενός παιδιού. Διαλύεται ο κόσμος που γνώριζε μέχρι τότε και νιώθει ότι η ζωή του πλέον δεν είναι προβλέψιμη, γεγονός που του δημιουργεί μεγάλη ανασφάλεια. Επίσης, βιώνει έντονα την αίσθηση της απώλειας, πενθεί για το άτομο που έχει φύγει από το σπίτι και πολλές φορές ζει με τον φόβο ότι  αφού έφυγε ο ένας γονέας, υπάρχει κίνδυνος να  χάσει και τον άλλο, και να μείνει μόνο στον κόσμο. Πολλές φορές χάνει ταυτόχρονα και την άμεση επαφή με κάποιους φίλους, συγγενείς, γείτονες και άλλους ανθρώπους που είχε δημιουργήσει συναισθηματικούς δεσμούς, ιδιαίτερα όταν παράλληλα με τον  χωρισμό μετακομίζει σε άλλο σπίτι ή και σε άλλη πόλη. Για αυτούς τους λόγους είναι πάρα πολύ σημαντικό να εξασφαλίσουν οι γονείς όσο γίνεται πιο σύντομα μια καθημερινή σταθερότητα και «ρουτίνα» για το παιδί για να νιώσει ασφάλεια και σιγουριά. Πιο συγκεκριμένα, αυτό σημαίνει: