Η φυσιολογική ανάπτυξη της γλώσσας, της ομιλίας και του λόγου, η επικοινωνία του ατόμου με την οικογένεια και το περιβάλλον του, καθώς και η εκπαίδευσή του εξαρτώνται από την ύπαρξη φυσιολογικής ακοής.
Οι γονείς θα πρέπει να αναζητήσουν τη συμβουλή ενός ειδικού, για παιδιά ηλικίας τεσσάρων εβδομάδων έως και πέντε ετών, όταν αυτά:
Δεν στρίβουν το κεφάλι στην κουδουνίστρα ή στο τσαλάκωμα ενός χαρτιού (χωρίς να βλέπουν).
Δεν ενθουσιάζονται με παιχνίδια που κάνουν θόρυβο.
Δεν προσπαθούν να μιμηθούν τις φωνές που ακούνε.
Δεν αντιδρούν στο κάλεσμα του ονόματός τους σε απόσταση 1 - 2 μέτρων.
Δεν αντιδρούν σε συνηθισμένους θορύβους κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού (π.χ. γάβγισμα σκύλου, ρολόι, μουσική).
Δεν εμπλουτίζουν το λεξιλόγιό τους, όπως αναμένεται σύμφωνα με την χρονολογική τους ηλικία.
Ρωτάνε συχνά «τί» και «πώς» κατά τη διάρκεια μίας συζήτησης.
Δεν απαντούν όταν βρίσκονται σε διπλανό δωμάτιο.
Ακούν τηλεόραση σε μεγαλύτερη ένταση από τη συνηθισμένη.