Όταν ένα άτομο παρουσιάζει μια σεξουαλική διαταραχή, θα πρέπει να υποβληθεί απαραιτήτως σε μια λεπτομερή ιατρική εξέταση που θα περιλαμβάνει τη λήψη του ιατρικού ιστορικού, τη φυσική εξέταση και αν κριθεί απαραίτητο και μια ουρολογική, γυναικολογική, νευρολογική ή και εργαστηριακή εξέταση, για τον αποκλεισμό οργανικών παραγόντων, στους οποίους μπορεί να οφείλεται η δυσλειτουργία. Επίσης, ο ειδικός θα πρέπει να έχει υπόψη το ενδεχόμενο μιας ψυχοπαθολογίας, η οποία μπορεί να εμφανίζει ανάμεσα στα συμπτώματά της και δυσλειτουργίες στη σεξουαλικότητα του ατόμου, όπως π.χ. συμβαίνει και στην περίπτωση της μείζονος κατάθλιψης. Σε αυτή την περίπτωση, προηγείται η θεραπεία της διαταραχής αυτής.

Όταν ο ειδικός καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα αίτια της διαταραχής είναι ψυχολογικής φύσεως, τότε ο θεραπευτής μπορεί να προβεί στο σχεδιασμό της αντιμετώπισης της σεξουαλικής δυσλειτουργίας. Αυτό γίνεται χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους και τεχνικές, σε στενή συνεργασία με το άτομο ή ακόμα καλύτερα σε πολλές περιπτώσεις, με το ζευγάρι, ανεξαρτήτως σε ποιον εμφανίζεται η δυσλειτουργία. Με αυτόν τον τρόπο, ο κάθε σύντροφος εξοικειώνεται τόσο με τις δικές του αισθήσεις και τα δικά του συναισθήματα, όσο και με αυτά του συντρόφου του, με αποτέλεσμα την καλύτερη κατανόηση του εαυτού και του άλλου και τη βελτίωση της σεξουαλικής, αλλά και της γενικής επικοινωνίας μεταξύ τους.

Γενικοί στόχοι στην αντιμετώπιση σεξουαλικών προβλημάτων από την οπτική γωνία της γνωσιακής – συμπεριφορικές ψυχοθεραπείας είναι:

Μείωση του άγχους απόδοσης με την εστίαση στην απόλαυση και στην τρυφερότητα, δηλαδή στην βελτίωση της επικοινωνίας του ζευγαριού μέσω της:

Σήμερα, οι σεξουαλικές δυσλειτουργίες θεραπεύονται με μεγάλα ποσοστά επιτυχίας, κυρίως με τεχνικές που απορρέουν από τη σχολή της θεραπείας συμπεριφοράς. Στη θεραπεία σεξουαλικών διαταραχών, ο θεραπευτής σχεδιάζει ένα πρόγραμμα αντιμετώπισης σε στενή συνεργασία με τον θεραπευόμενο, με τρόπο και με ρυθμό που ταιριάζει στην προσωπικότητά του, στην ιδιοσυγκρασία του, στο πρόβλημά του και στις συνθήκες ζωής του. Το πρόγραμμα αυτό συμπεριλαμβάνει εξειδικευμένες τεχνικές και στρατηγικές, μέσα από τις οποίες ο θεραπευόμενος μαθαίνει σταδιακά να παίρνει και να δίνει ευχαρίστηση, ανακαλύπτοντας το δικό του σώμα, τη δική του σεξουαλικότητα, τις αισθήσεις, τα συναισθήματά του, αλλά και του συντρόφου του.

Παρακάτω, ακολουθούν κάποιες ενδεικτικές τεχνικές για την αντιμετώπιση της πρόωρης εκσπερμάτισης, οι οποίες εισάγονται εφόσον έχουν αντιμετωπιστεί τυχόν βαθύτερες δυσκολίες στη σχέση του ζευγαριού και αφού έχουν προηγηθεί άλλες τεχνικές για τη βελτίωση της επικοινωνίας του ζευγαριού, την εξοικείωση με το σώμα τους, καθώς και άλλες παρεμβάσεις που είναι απαραίτητες ή ωφέλιμες για την εκάστοτε περίπτωση.

Η τεχνική αυτή μαθαίνει στον άντρα να ελέγχει το αντανακλαστικό της εκσπερμάτισης και είναι συνήθως μέρος ενός εξατομικευμένου, πολυδιάστατου προγράμματος. Σε αυτή την τεχνική, ο άντρας σε πρώτο στάδιο αποκτά σταδιακά τον έλεγχο της εκσπερμάτισής του μέσα από τον αυνανισμό. Θα φροντίσει για ένα ήρεμο περιβάλλον, όπου αισθάνεται ασφάλεια και θα αυτοϊκανοποιείται εκεί, αρχικά με τη χρήση μίας φαντασίωσης, έτσι ώστε να διεγερθεί. 

Στη συνέχεια, μαθαίνει σταδιακά να διώχνει κάθε σκέψη, είτε θετική (φαντασίωση) είτε αρνητική (προβλήματα στη δουλειά) και να εστιάζει την προσοχή του στα αισθήματα του σώματός του και στις αλλαγές που συμβαίνουν. Όταν αισθάνεται ότι πλησιάζει η εκσπερμάτιση, δηλαδή το σημείο «μη επιστροφής» θα σταματήσει τον ερεθισμό, θα χαλαρώσει για λίγο και μετά συνεχίζει. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται τρεις φορές και την τέταρτη φορά αφήνεται ελεύθερος να εκσπερματίσει. 

Το δεύτερο στάδιο ξεκινά όταν ο άντρας νιώθει οικεία με αυτή την τεχνική, όταν δηλαδή έχει κατανοήσει την δυνατότητα αναστολής της εκσπερμάτισης κατά τη διάρκεια του αυνανισμού.Τότε η γυναίκα ερεθίζει με το χέρι της το πέος του συντρόφου της με έναν σχετικά γρήγορο ρυθμό, μέχρι όταν ο άντρας νιώθει ότι κοντεύει να εκσπερματίσει. Στο σημείο αυτό, θα πει στη σύντροφό του να σταματήσει αμέσως τον ερεθισμό, για να ξεκουραστεί για μισό λεπτό περίπου. Στη συνέχεια, μπορεί να επαναληφθεί ο ερεθισμός μέχρι την επόμενη φορά που θα νιώσει ότι θα εκσπερματίσει, οπότε διακόπτει και πάλι για μικρό χρονικό διάστημα. Αυτή η διαδικασία, του «ξεκίνα – σταμάτα», επαναλαμβάνεται, ώσπου να καλυφθούν περίπου 15 λεπτά χωρίς να  εκσπερματίσει και στη συνέχεια, το ζευγάρι προβαίνει - με τη διείσδυση του πέους στον κόλπο της γυναίκας – στην ολοκλήρωση της ερωτικής πράξης.

Η τεχνική της συμπίεσης έχει επίσης ως στόχο τον έλεγχο του αντανακλαστικού της εκσπερμάτισης. Ο άντρας σε αυτή την τεχνική ερεθίζεται και όταν νιώσει ότι κοντεύει να εκσπερματίσει, δε σταματά τη διέγερση, όπως στην προηγούμενη τεχνική του «ξεκίνα – σταμάτα», αλλά η σύντροφός του συμπιέζει ή σφίγγει τη βάλανο με το χέρι της τόσο έντονα, ώστε η στύση να χάνεται κατά ένα μέρος, με αποτέλεσμα να σταματήσει η διαδικασία της εκσπερμάτισης. Ο άντρας που έχει πλήρη στύση, δε θα πονέσει – απλά χαλαρώνει για μισό λεπτό περίπου και στη συνέχεια θα επαναληφθεί αυτή η διαδικασία για τέσσερις φορές. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ο άντρας πρέπει να επικεντρώνεται εντελώς στον εαυτό του και στα δικά του αισθήματα και δε θα πρέπει να αναρωτιέται πώς αισθάνεται η σύντροφός του, διότι αυτό θα εμποδίζει τη συγκέντρωση στα δικά του αισθήματα και την ηδονή.