Η αφασία ορίζεται ως επίκτητη (=δεν κληρονομείται, αποκτήθηκε εκ των υστέρων) απώλεια της γλωσσικής λειτουργίας εξαιτίας τραυματισμού του εγκεφάλου σε περιοχή που σχετίζεται με την κατανόηση και την παραγωγή του λόγου. Αναφέρεται σε κάθε μερική ή ολική απώλεια γλωσσικών ικανοτήτων σε ενήλικες και παιδιά και γενικότερα ανικανότητας λόγου, χωρίς να επηρεάζεται η νοημοσύνη. Μπορεί να συνοδεύεται από απώλεια στην κατανόηση του προφορικού ή γραπτού λόγου. Το άτομο δεν μπορεί να μιλήσει, δεν μπορεί να αποδώσει κατάλληλα το νόημα στις λέξεις, δεν μπορεί να περιγράψει ή να διαβάσει.

Η αφασία μπορεί να είναι μόνιμη ή προσωρινή και στις περισσότερες περιπτώσεις εκδηλώνεται ξαφνικά.

Η αφασία συνήθως είναι αποτέλεσμα ενός αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου. Άλλες αιτιολογίες περιλαμβάνουν ατυχήματα, όγκους, μολύνσεις, τοξικότητα.